Październikowe śniadanie

Dlaczego nie w ogrodzie ?

Rano wstaję , słońce , cudnie ,aż ma się ochotę do pracy . Zakładam kalosze , uciekam z domu , łapię grabie i zabieram się za grabienie trawnika . Po chwili czuję jednak burczenie w brzuchu , odzywa się mały głód ;)

 Olśnienie !

Jesienne śniadanie , na zewnątrz .

Wbiegłam do domu , zaparzyłam herbatę , zabrałam jogurt , ciacha i ległam na paletach ustawionych przy zgaszonym ognisku . Błoga cisza , łyk ciepłego naparu .............

Kobieto , łap ostatnie promyki , bo za chwilkę pozostaną tylko wspomnienia .

Aparat !

Tak właśnie zaczęłam dzień , bajecznie :)

Wielkie dzięki dla Matiego (mojego syna) , za pomoc przy robieniu fotek ;)

Życzę Wam równie pięknego wtorku :)